Wydarzenia, które 27 grudnia 1918 roku rozegrały się na ulicach miasta Poznania, zainicjowały proces odzyskiwania niepodległości przez ziemie zaboru pruskiego – Wielkopolskę, Pomorze i Śląsk. Nastąpiła chwila, której pokolenia Polaków wyczekiwały od dłuższego czasu. Proces odradzania się polskiej państwowości, co pokazały wydarzenia z okresu Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 roku, był procesem bardzo złożonym i niekiedy gwałtownym oraz wielowymiarowym. Wykorzystując sprzyjające okoliczności Wielkopolanie podjęli walkę o własną wolność. Splot wydarzeń towarzyszących wizycie Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, doprowadził do wybuchu powstania, które swoim zasięgiem szybko ogarnęło znaczną część Wielkopolski. Nikt nie mógł wówczas przewidzieć w jakim kierunku rozwinie się powstanie oraz czy ostatecznie zakończy się zwycięstwem. Początkowo spontaniczne walki szybko ustąpiły miejsca regularnym potyczkom i bitwom, a tworzone początkowo spontanicznie oddziały powstańcze, regularnej Armii Wielkopolskiej. Społeczeństwo wielkopolskie dostarczając zasobów materiałowych i ludzkich okazało gotowość do poświęceń na rzecz odzyskania niepodległości. Wyraziło wolę przyłączenia ziem zaboru pruskiego do odradzającego się państwa polskiego. Osiągnięte przez Wielkopolan zwycięstwo było wypadkową wielu czynników o znaczeniu zarówno lokalnym, jak i międzynarodowym. Zdobycze terytorialne i polityczne powstania zostały ostatecznie zabezpieczone traktatem wersalskim. Zwycięskie Powstanie Wielkopolskie 1918-1919 roku stanowiło zwieńczenie ponad stuletniej drogi Wielkopolan do niepodległości. Do rzeczpospolitej przyłączono także tereny wcześniej niezdobyte przez wielkopolskich powstańców m.in. Leszno i Bydgoszcz.