Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Młynkowie

LOGOPEDA

mgr Sylwia Rychlik

Pełni dyżur:

Tarnówko  czwartek 11.05 – 11.30

Młynkowo poniedziałek 11.50 – 12.35

 

Młynkowo w każdą  środę logopeda jest dostępny;

1 i 3 tydzień miesiąca od godziny 

12.45 – 13.30

13.35 – 14.20

2 i 4 tydzień miesiąca od godziny 

11.50 – 12.35 

12.45 – 13.30

 

Roczny plan pracy logopedy w Szkole Podstawowej im. Jana Pawła II w Młynkowie, został opracowany zgodnie z podstawą prawną: 

  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. 2017 r. poz. 1591 ze zm.)
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 lutego 2019 r. w sprawie szczegółowej organizacji publicznych szkół i publicznych przedszkoli (Dz.U.2019.502)

Godziny pracy logopedy w roku szkolnym 2023/2024

Wtorek

11.40 – 12.25

12. 35 – 13.25

Czwartek

11.40 – 12.25

Co druga środa

11.50 – 12.25

12.35 – 13.25 ( indywidualne zajęcia, zgodę wyraża rodzic ucznia, po uprzedniej informacji od logopedy)

Cel pracy logopedycznej:

  1. a) Wykrywanie i usuwanie wad wymowy,
  2. b) Kształtowanie prawidłowej mowy, poprzez korygowanie zaburzeń w zakresie strony fonetycznej, leksykalnej, gramatycznej. 
  3. c) Doskonalenie mowy już ukształtowanej,
  4. d) Wdrażanie do praktycznego wykorzystania nawyków poprawnej wymowy przyswojonej w toku ćwiczeń.
  5. e) Usprawnianie techniki czytania i pisania.
  6. f) Stymulowanie opóźnionego rozwoju mowy. 

Plan pracy logopedy w roku szkolnym 2023/2024:

DZIAŁALNOŚĆ DIAGNOSTYCZNA

  1. Przeprowadzenie przesiewowych badań logopedycznych w klasie I a,  w celu ustalenia mowy uczniów. 
  2. Zakwalifikowanie uczniów z trudnościami artykulacyjnymi na terapię logopedyczną. 
  3. Przeprowadzenie dokładnej diagnozy logopedycznej uczniów zakwalifikowanych. 
  4. Przeprowadzenie ponownych badań logopedycznych uczniów wcześniej objętych terapią. 
  5. Kontynuacja terapii u uczniów z dysfunkcjami mowy.
  6. Zebranie pomocy dydaktycznych. 
  7. Zapoznanie z dokumentacją uczniów (nowymi opiniami i orzeczeniami).
  8. Wyselekcjonowanie uczniów, którzy maja w opiniach lub orzeczeniach zalecenia dotyczące terapii logopedycznej.
  9. Przygotowanie przesiewowego testu logopedycznego. 
  10. Przygotowanie kart przesiewowego badania mowy i innych dokumentów.

DIAGNOZA LOGOPEDYCZNA

Warunkiem prawidłowego przebiegu terapii logopedycznej w każdym zaburzeniu mowy jest właściwa diagnoza, od ustalenia której rozpoczynamy pracę z dzieckiem. Diagnoza logopedyczna kształtuje się przez wielokrotny kontakt z dzieckiem, jego opiekunami oraz – w uzasadnionych przypadkach – specjalistami z innych dziedzin (laryngolog, pedagog, psycholog, audiolog). 

Celem diagnozy logopedycznej jest ustalenie:

  nieprawidłowo realizowanych głosek oraz sposobu ich wymowy, 

przyczyn wadliwej artykulacji,

wpływu wady na przebieg procesu porozumiewania się,

rodzaju wady i jej wpływu na funkcjonowanie dziecka.

 Kwalifikowanie dzieci do zajęć logopedycznych odbywa się po przeprowadzeniu badania diagnostycznego, konsultacji z wychowawcą i zapoznaniu się z opiniami lub orzeczeniami psychologiczno – pedagogicznymi oraz ewentualnymi wynikami badań specjalistycznych. Poddane przesiewowemu badaniu logopedycznemu zostaną uczniowie, którzy posiadają aktualną opinię  lub orzeczenie Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej i zapisane są tam wskazania do prowadzenia terapii logopedycznej oraz uczniowie klasy pierwszej, wytypowani przez wychowawcę i logopedę (na podstawie zauważonych przez nauczyciela wadach wymowy), a także uczniowie, którzy uczestniczyli w terapii logopedycznej w roku szkolnym 2020/2021 celem sprawdzenia aktualnego stanu wymowy. 

Proces przesiewowego badania logopedycznego przebiega według określonego schematu: 

  1. orientacyjne badanie mowy,
  2. badanie stanu i sprawności narządów mowy w obrębie jamy ustnej (budowa języka, podniebienia, stan uzębienia i zgryz), jamy gardłowej i nosowej 
  3. badanie stanu i funkcjonowania narządu słuchu: badanie słuchu fonematycznego, orientacyjne badanie słuchu 
  4. zalecenie ewentualnej kontroli w poradniach specjalistycznych (w uzasadnionych przypadkach):

  -laryngologiczne,

– ortodontyczne,

– psychologiczne, 

– pedagogiczne,

– audiologiczne,

-neurologiczne.

 Badania przesiewowe mają na celu wyodrębnienie problemu, zdiagnozowanie wady oraz opracowanie planu terapii wad artykulacyjnych.

TERAPIA LOGOPEDYCZNA

  1. Ustalenie odpowiedniego rodzaju terapii w celu osiągnięcia zamierzonych efektów terapii. 
  2. Indywidualna lub grupowa praca z uczniem w zależności od rodzaju zaburzenia mowy/wymowy. 
  3. Prowadzenie ćwiczeń kształtujących prawidłową wymowę m.in ćwiczenia oddechowe, usprawniające funkcjonowanie narządów artykulacyjnych, ćwiczenia artykulacyjne oraz emisyjno-fonacyjne. 
  4. Prowadzenie ćwiczeń z zakresu rozwoju percepcji słuchowej, wzrokowej i ruchowej. 
  5. Prowadzenie ćwiczeń mających na celu rozwój i doskonalenie słuchu fonematycznego oraz fonemowego. 
  6. Prowadzenie ćwiczeń właściwych z zakresu likwidowania wszelkiego rodzaju zakłóceń i zaburzeń komunikacji językowej – wywoływanie prawidłowej wymowy, utrwalanie poprawnej artykulacji, różnicowanie artykulacji głosek opozycyjnych. 
  7. Zaangażowanie Rodziców do pracy z dzieckiem i zachęta do realizacji w domu zadanego materiału ćwiczeniowego (zeszyty logopedyczne – obowiązkowe). 

METODY PROWADZENIA TERAPII

Terapię logopedyczną rozpoczynamy od ćwiczeń najłatwiejszych dla dziecka i kolejno realizujemy coraz trudniejsze, przechodząc od elementów znanych do mniej znanych i nowych. 

 Ćwiczenia logopedyczne:

  oddechowe: wyrabianie oddechu dla mowy, ćwiczenia oddechu przeponowego, wydłużanie fazy wydechowej, ćwiczenia emisyjne, ćwiczenia ekonomicznego zużywania powietrza umiejętności synchronizowania pauz oddechowych treścią wypowiedzi. 

głosowe: wyrabianie właściwej tonacji, ćwiczenia umiejętności modulowania siły głosu i prawidłowego brzmienia głosek w sylabach, wyrazach, zdaniach, naśladowanie głosów.

  słuchowe: usprawnianie odbioru bodźców akustycznych, rozpoznawanie wrażeń słuchowych, ćwiczenia poczucia rytmu, rozróżnianie głosek dobrze źle wypowiadanych. 

artykulacyjne: usprawnianie właściwego funkcjonowania narządów mowy, wywołanie głosek w izolacji, utrwalenie ich poprawnej realizacji w logotomach, wyrazach, zdaniach, nauka wierszy, piosenek z nasileniem głoski ćwiczonej.

  leksykalne: rozwijanie mowy poprzez opowiadanie historyjek obrazkowych , opowiadanie ilustracji, przeczytanego tekstu, udzielanie odpowiedzi na pytania, gry i zabawy ortofonicznie.

Metody prowadzenia terapii:

  1. aktywne (dziecko świadomie ćwiczy mowę, bierze udział w terapii) 
  2. demonstracja- przedstawienie uczniowi, na czym polega prawidłowa artykulacja danej głoski (praca z lustrem),
  3. demonstracja + instrukcja – instruowanie ucznia, jak ma wykonać daną czynność/ułożyć narządy artykulacyjne, by wydobyć prawidłowy dźwięk, 
  4. metoda mechaniczna- stosowanie przyborów typu szpatułka, rerek, monokinezy (ćwiczenia z palcem) oraz innych przyrządów logopedycznych.
  5. metody substytucyjne- wykorzystywane są już utrwalone głoski i przekształcane w te których dziecko nie wymawia poprawnie, np. długie wypowiadanie dziąsłowego t” prowadzi do powstania cz”, a wypowiadanie dziąsłowego cz” do powstania sz”. 
  6. metody ortofoniczne- wywoływanie głosek przez odpowiednie ćwiczenia oddechowe i inne wspomagające. g. metody pasywne (zabawa, logorytmika, rytmika, rysowanie) dziecko nie skupia uwagi tylko na artykulacji, ale na zabawie rytmicznej, klaskaniu, wystukiwaniu rytmu, śpiewaniu.

EWALUACJA ZAJĘĆ LOGOPEDYCZNYCH

Nadrzędnym celem terapii logopedycznej jest wykrywanie i usuwanie zaburzeń mowy. Osiągnięcie tego celu świadczy o powodzeniu terapii. Miernikiem oceny pracy logopedycznej jest osiągnięcie następujących efektów:

  skorygowanie zaburzeń wymowy (dziecko potrafi prawidłowo wymawiać zaburzone głoski w izolacji, wyrazach, zdaniach, mowie spontanicznej), 

wzrost czynnego i biernego słownika dziecka (dziecko operuje coraz bogatszym słownikiem), 

prawidłowe stosowanie form gramatycznych i ortograficznych,

  prawidłowy rozwój emocjonalno – społeczny (dziecko chętnie wypowiada się, uczestniczy w życiu grupy). 

Postępy terapeutyczne przebiegają w indywidualnym tempie dla każdego dziecka Zadaniem nauczyciela – logopedy jest właściwe i systematyczne diagnozowanie poziomu umiejętności dziecka, ocena jakości i tempa zmian, dostosowanie metod, zasad i środków terapii do potrzeb i możliwości dziecka. Praca wymaga cierpliwości, wytrwałości i zaangażowania zarówno ze strony dziecka, logopedy, jak i domu rodzinnego. Efektywność ćwiczeń możliwa jest tylko poprzez wielokrotne powtarzanie w domu i wymaga pełnego zaangażowania rodziców oraz opiekunów. Do oceny wyników pracy posłuży karta badania mowy dziecka, konsultacja z wychowawcą i rodzicami. Rodzice są mile widziani na zajęciach logopedycznych, w celu instruowania poprawności wykonywanych ćwiczeń.

RAMOWY PROGRAM TERAPII LOGOPEDYCZNEJ

Zakres obowiązków zgodnie z rozporządzeniem Formy realizacji Termin
1. Diagnozowanie logopedyczne, w tym prowadzenie badań przesiewowych w celu ustalenia stanu mowy oraz poziomu rozwoju językowego uczniów

Przeprowadzenie badań przesiewowych w celu ustalenia stanu mowy uczniów klasy I a

Kontrolne badanie uczniów uczestniczących w terapii;

Przesiewowe badanie nowych uczniów;

Zapoznanie się z nowymi opiniami oraz orzeczeniami wydanymi w poradni psychologiczno – pedagogicznej;

Konsultacje z wychowawcami, pedagogiem, psychologiem

Organizowanie pomocy logopedycznej. Przygotowanie dokumentacji – Karty Mowy Dziecka

Zapoznanie rodziców z wynikami badania przesiewowego w formie pisemnej;

wrzesień

cały rok

cały rok

cały rok

cały rok

cały rok

wrzesień

2. Przesiewowe badania mowy. Zapoznanie z osobą logopedy. Przedstawienie dzieciom zasad oceniania na zajęciach oraz celu naszych spotkań.

Pokazanie dzieciom pomocy logopedycznych. Indywidualne badanie mowy. Omówienie prowadzenia zeszytów przez logopedę. Wyjaśnienie celu spotkań na zajęciach. Podanie terminów.

Zapoznanie z godzinami pracy logopedy oraz konsultacji dla rodziców.

Wrzesień/październik

Wrzesień

3. Ćwiczenia oddechowe, relaksacja.

Zabawy oddechowe: dmuchanie z wykorzystaniem balonów, piórek, papieru, gwizdków, wacików, wiatraczków i innych pomocy:

Zamierzone efekty:

a) prawidłowo gospodaruje oddechem, 

b)potrafi oddychać torem brzusznym, 

c) różnicuje fazy oddychania (wdech, wydech),

d) potrafi wydłużyć fazę wydechową,

e) umie ekonomicznie zużywać powietrze podczas mówienia

Październik – czerwiec (na każdych zajęciach)
4. Ćwiczenia artykulacyjne – usprawnianie aparatu mowy

Aktywne ćwiczenia języka, warg, policzków, żuchwy, pierścienia zwierającego gardło – ćwiczenia z lusterkami.

Zamierzone efekty: 

a) sprawnie wykonuje ćwiczenia języka, warg, podniebienia i żuchwy, 

b) świadomie kieruje ruchami narządów artykulacyjnych, 

c) pracuje nad uwrażliwieniem miejsc i ruchów w jamie ustnej,

d)  opanował koordynację ruchową aparatu artykulacyjnego,

e)  umie prawidłowo połykać.

Październik – czerwiec (na każdych zajęciach)
5. Ćwiczenia służące rozwojowi koordynacji wzrokowo-słuchowo-ruchowej

Ćwiczenia słowno-ruchowe, słowno-rytmiczne, z elementami gimnastyki mózgu.

Zamierzony efekt:

a) wykonuje ćwiczenia na koordynację wzrokowo – słuchowo – ruchową, rozwijające pamięć, myślenie i orientację przestrzenną.

Październik – czerwiec (na każdych zajęciach)
6. Ćwiczenia słuchowe: rozwijanie percepcji słuchowej, umiejętności różnicowania dźwięków otoczenia i mowy – ćwiczenia analizy i syntezy głoskowej i sylabowej

Rozwijanie słuchu fonemowego i fonetycznego (operacje na głoskach, sylabach, wyrazach). Rozwijanie pamięci słuchowej.

Zamierzone efekty:

a) potrafi naśladować dźwięki otaczającego świata (gwizd, śpiew ptaków, syczenie węża, szum morza), 

b) naśladuje głosem czynności fizjologiczne organizmu (chuchanie, dmuchanie) 

c)  identyfikuje dźwięki mowy ludzkiej, 

d) dokonuje analizy i syntezy, 

e) różnicuje głoski, sylaby opozycyjne i wyrazy zbliżone brzmieniowo, różniące się tylko jedną głoską, 

f) jest świadomy różnic między sylabami, wyrazami.

Październik – czerwiec
7. Rozwijanie słownika biernego i czynnego.

Historyjki obrazkowe, zagadki, opowiadania, słuchanie i analizowanie tekstów, tworzenie wypowiedzi słownych.

Zamierzone efekty:

a) wzbogaca słownik czynny i bierny, 

b) zapamiętuje zdania, zagadki, wierszyki, 

Październik – czerwiec
8. Ćwiczenia grafomotoryczne. Rysowanie po śladzie Październik – czerwiec
9. Ćwiczenia emisyjno – głosowe

Przygotowanie artykulatora do wywołania zaburzonych głosek. Zamierzony efekt:

a) operuje natężeniem i wysokością głosu,

b) dysponuje długością trwania dźwięku,

c)  mówi z odpowiednią intonacją, 

d) właściwie modeluje glos, -potrafi umiejętnie kierować własnym głosem i chronić aparat artykulacyjny przed nadmiernym obciążeniem, 

e)  unika nadmiernego napinania mięśni krtani i aparatu artykulacyjnego

Październik – czerwiec. 
10. Ćwiczenia i zabawy z muzyką – logorytmika. Uczeń osiąga zamierzony efekt potrafi prawidłwo  wystukać rytm, mówi rytmicznie wyrazy i zdania, realizuje ruchowo rytmy muzyczne, rytmizuje wypowiedź.

11. Zabawy artykulacyjne służące uświadomieniu miejsca artykulacji i prawidłowego brzmienia najtrudniejszych głosek języka polskiego:

– samogłoski

– t,d – k,g

– szereg ciszący: ś,ź,ć,dź

– szereg syczący: s,z,c,dz

– szereg szumiący: sz,ż,cz,dż

– różnicowanie szeregów

– r -l

– głoski dźwięczne i bezdźwięczne

Ćwiczenia z wykorzystaniem pokazu i czucia ułożenia narządów artykulacyjnych oraz obrazków przedstawiających układ artykulatorów

październik listopad (lub wg potrzeb)

Grudzień (lub wg potrzeb)

Styczeń (lub wg potrzeb)

Luty (lub wg potrzeb)

Marzec (lub wg potrzeb)

Kwiecień (lub wg potrzeb)

Maj (lub wg potrzeb)

12. Ćwiczenia właściwe z zakresu korekcji wad wymowy.

a) Wywołanie głoski w izolacji: 

– potrafi prawidłowo ułożyć narządy artykulacyjne

–  prawidłowo rozpoznaje i artykułuje głoskę w lobiogramach 

– różnicuje głoski o podobnym brzmieniu, – rozpoznaje głoskę w nagłosie, śródgłosie, wygłosie wyrazów, 

– prawidłowo wybrzmiewa głoskę w izolacji,

b) Utrwalenie głoski na materiale językowym w logotomach, wyrazach i zdaniach: 

– prawidłowo realizuje głoskę w logotomach, wyrazach (w nagłosie, śródgłosie, wygłosie),  

– układa sylaby, wyrazy zdania z utrwalaną głoską, – tworzy sylaby, wyrazy zdania z utrwalaną głoską

c) Automatyzacja poprawnej wymowy w mowie spontanicznej. 

– realizuje głoskę w mowie spontanicznej, 

– opowiada ilustracje i historyjki obrazkowe, 

– prawidłowo stosuje głoskę w rozmowach kierowanych.

Po opanowaniu przez ucznia wyżej wymienionych umiejętności w mowie. 
13. Kształtowanie twórczej aktywności słownej Uczeń opowiada własnymi słowami krótki tekst, układa rymy, rymowanki, wierszyki, tworzy swobodne teksty, posługuje się poprawną polszczyzną,  wskazuje różnice między gwarą a językiem literackim Czerwiec. 
14. Ewaluacja – kontrolne badanie mowy uczniów. Kontrolne badanie mowy. Zakończenie zajęć, podsumowanie. Czerwiec
15. Przekazanie informacji na temat trudności komunikacyjnych uczniów, rodzicom i wychowawcom. Wskazanie zaleceń na przyszłość. Rozmowa z rodzicami dzieci , które maja wadę wymowy. Ankieta ewaluacyjna. Przekazanie nauczycielom wyników badań. Podsumowanie rocznej pracy uczniów. Czerwiec

Część zadań może być realizowana na platformach edukacyjnych i dostępnych portalach internetowych oraz przy wykorzystaniu e-dziennika.

Zajęcia logopedyczne prowadzone są indywidualnie lub grupowo. Czas trwania zajęć wynosi 45 minut. Z zajęć korzystają głównie dzieci z klas I-III oraz uczniowie mający zalecenia poradni psychologiczno – pedagogicznej. Program zajęć uzależniony jest od indywidualnych potrzeb i możliwości ucznia.

Podczas zajęć prowadzone są ćwiczenia, które mają na celu:

  • kształtowanie prawidłowego toru oddechowego, wydłużanie fazy wydechowej,

  • usprawnianie motoryki aparatu artykulacyjnego (m. in. języka, warg, żuchwy),

  • kształtowanie prawidłowych czynności fizjologicznych w obrębie aparatu mowy (tj. połykanie, żucie, odgryzanie),

  • rozwijanie słuchu fonematycznego,

  • wzbogacanie słownictwa, rozwijanie mowy opowieściowej,

  • rozwijanie umiejętności budowania dłuższych wypowiedzi,

  • rozwijanie umiejętności rozumienia wypowiedzi słownych,

  • uzyskanie prawidłowej artykulacji poszczególnych głosek.

Wielkanocna grafomotoryka na zajęciach logopedycznych, ma za zadanie ułatwiać pracę nad motoryką małą oraz ręki piszącej. 

  •  

Drogi rodzicu, zastanawiasz się co zrobić aby Twoje dziecko pięknie mówiło ? Zdradzę WAM sekret, ćwiczyć 15 minut dziennie, codziennie. Bo najważniejsze to systematyczne ćwiczenia logopedyczne.

Oddychanie nosem przynosi same korzyści dla zdrowia oraz dla Ciebie. Oddychanie nosem zmniejsza ryzyko infekcji, nasz organizm jest dotleniony oraz wyciszony, przy czym następuje ukojenie nerwów.

Parę słów na temat prawidłowej realizacji głoski [sz] podczas prawidłowej realizacji głoski [sz] należy umieścić czubek języka do góry ( do wałka dziąsłowego), znacznie zbliżyć do siebie zęby, zaokrąglić usta, jak przy wymowie głoski [o]. Głoska [sz] jest PODSTAWĄ szeregu sz-ż-cz-dż, dlatego ważne jest jej opanowanie oraz SYSTEMATYCZNE ćwiczenie w domu.

Z początkiem nowego roku szkolnego, uczniowie wrócili na zajęcia logopedyczne. Cóż można robić podczas takich zajęć? Wspominać minione wakacje z krabami i ćwiczyć buzię na luzie. Nasza szkoła zakupiła pakiet edukacyjny mTalent – wyrównywanie szans, gdzie uczniowie najpierw słuchają poprawnej realizacji wymawianych głosek, a następnie sami je starannie wypowiadają.

  •  

  • Ćwiczenia artykulacyjne, to grupa ćwiczeń usprawniających narząd mowy, które przygotowują do prawidłowej mowy.
  •  
  •  
  • Ćwiczenia to podstawa  w terapii logopedycznej. Sukces osiąga się wtedy, kiedy terapia jest ciągła i systematyczna. Jeśli uczeń, nie ćwiczy systematycznie, nie osiągnie sukcesu. 80% to WY uczniowie oraz rodzice wypracowujecie w domu, systematyczną pracą.

D jak DINOZAUR.

Logopedyczna zabawa z okazji dnia DINOZAURA, to wspaniała okazja do tego, aby prawidłowo odbyły się ćwiczenia artykulacyjne, oddechowe oraz różnicowanie głosek w nagłosie głoski s-sz / c-cz. Oh te trudne nazwy dinozaurów. Kulminacyjnym momentem była gra, gdzie każdy uczestnik musiał wcielić się w postać dinozaura i wykonywać ćwiczenia takie jak 3/5/7/10 sekund przyklej język do podniebienia, przytrzymaj, kląskaj 10raz, koci grzbiet, język ułożony w ,,łopatkę", usta ułożone w ,,dzióbek", szeroki uśmiech.

Dlaczego ćwiczenia oddechowe są tak bardzo ważne w terapii logopedycznej ?

Prawidłowy oddech to podstawa, jest nam tak samo niezbędny do prawidłowego życia jak i oczywiście mowy.  Wszyscy powinni oddychać w spoczynku i podczas snu – zawsze tylko i wyłącznie NOSEM! Jakość naszego oddech ma duże znaczenie, zwłaszcza w wyrazistości oraz płynności mowy. Kiedy mówimy, wydychamy powietrze ustami(wyjątek stanowią głoski nosowe).Czas od wdechu (nosem) do pełnego wydechu podczas mówienia nazywamy fazą fonacji.

Gimnastyka mózgu.

Uczniowie za pomocą kart, rozwijali swoją koncentrację oraz spostrzegawczość. Systematyczne ćwiczenia paluszków, wzmacniają mięśnie dłoni i usprawniają prace paluszków,  co pomaga w pracach manualnych oraz w pisaniu. Natomiast rysowanie oburącz angażuje obie półkule mózgowe, jednocześnie je usprawniając i zapisując dany schemat. Praca z tego typu kartami, poprawia koncentrację, ćwiczy pamięć, zwiększając zdolności manualne.

  •  
  • Ćwiczenie percepcji wzrokowej, na zajęciach logopedycznych, zastosowaliśmy ćwiczenia wspierające układ sensoryczny (wzrok, węch, smak, dotyk). Uczniowie mieli za zadanie, skakać w rytm położonych stópek, po zatrzymaniu należało wykonać poprawnie ćwiczenia m.in. wypowiedz swoje imię najwolniej jak potrafisz, pogłaszcz się po brzuszku, fikaj wysoko, skacz na jednej nodze, obliż swoje usta jakbyś zjadł miodek, połóż się wygodnie i policz do 10. Uczniowie, wyszli z zajęć bardzo zadowoleni.
  •  

mTalent -wyrównywanie szans

W roku szkolnym 2022/2023 zajęcia logopedyczne będą się odbywać za pomocą tablicy interaktywnej. Mamy do dyspozycji program, który posiada ćwiczenia ze wszystkich etapów terapii głosek. Jest to kompleksowy zestaw ćwiczeń i materiałów do pracy z dziećmi z  najczęstszymi wadami wymowy i innymi  zaburzeniami sprawności  językowej.

  •  

ĆWICZENIE ODDECHOWE

Oto proste ćwiczenie oddechowe, polegające na przenoszeniu drobnych papierków za pomocą słomki z punktu A do punktu B. Należy umieścić jesienne liście na drzewie, zgodnie z przypisanym numerem. Na sam koniec, rozdmuchujemy liście tor oddechowy WDECH powietrze wciągnij nosem – a ustami za pomocą słomki następuje WYDECH.

Opanowanie mowy uzależnione jest od wielu czynników wewnętrznych i zewnętrznych.

Dla prawidłowego kształtowania i rozwoju mowy konieczne jest właściwe funkcjonowanie:

  1. narządu słuchu,

  2. aparatu artykulacyjnego (wargi, język, podniebienie, policzki, uzębienie),

  3. aparatu fonacyjnego (krtań, gardło, jama nosowa),

  4. oddechowego (płuca, oskrzela, tchawica),

  5. ośrodkowego układu nerwowego,

Proces kształtowania się mowy uzależniony jest także od poziomu rozwoju umysłowego i emocjonalnego oraz warunków środowiskowych i społecznych (w tym: wzorca wymowy funkcjonującego w rodzinie, atmosfery, stylu wychowania i postaw rodziców).Wadliwe funkcjonowanie któregokolwiek z tych elementów komplikuje prawidłowe kształtowanie i rozwój mowy. W efekcie może dawać różnego rodzaju zaburzenia i wady.

W codziennej pracy logopeda styka się najczęściej z grupą wad artykulacyjnych nazwanych dyslalią . Dyslalia – to nieprawidłowość w wymawianiu jednej głoski, wielu głosek, a nawet niemal wszystkich głosek równocześnie. Przy zachowanym rytmie, melodii i akcencie, sama wymowa jest niewyraźna, mało lub zupełnie niezrozumiała.

W obrębie dyslalii tymi, które w pierwszej kolejności wymagają interwencji logopedy są deformacje (zniekształcenia brzmienia) głosek, w wyniku czego powstają dźwięki nie należące do zasobu głosek języka polskiego. Są to:

seplenienie międzyzębowe

dotyczyć może głosek: s, z, c, dz, ś, ż, ć, dź, sz, ż, cz, dż, w czasie wymowy język wsuwa się między zęby

seplenienie boczne

dotyczy wymienionych powyżej głosek, język ułożony jest niesymetrycznie, dźwiękom towarzyszy charakterystyczne nieprzyjemne dla ucha brzmienie

seplenienie wargowe

dotyczy także wyżej wymienionych głosek, język nie bierze udziału w ich wymowie, głoski wymawiane są wargami charakterystycznie wysuniętymi do przodu, jak przy dmuchaniu

seplenienie wargowo-zębowe

wymienione wyżej głoski wymawiane są przy udziale górnych lub dolnych siekaczy i przeciwległej wargi (język pozostaje bierny)

reranie dotyczy głoski „r"

zamiast drgań czubka języka głoska ta może być wymawiana poprzez drgania języczka podniebiennego, warg, policzków

Natomiast wszelkie zastępowanie głosek trudniejszych do wymówienia głoskami łatwiejszymi, np. sanki – sianki, szkoła – skoła, rak – lak, będące przejawem nieukończonego rozwoju mowy, nie traktujemy jako wady wymowy, jeśli występuje poniżej 6-7 roku życia.

U dzieci powyżej 7 roku życia do wad wymowy zaliczamy dyslalię o charakterze deformacji głosek oraz wymowę charakteryzującą się zamianą głosek trudniejszych do wymówienia głoskami łatwiejszymi, gdyż do tego czasu rozwój mowy powinien być zakończony od strony artykulacyjnej.

Dyslalie o charakterze paralalii (zamiany) głosek, to najczęściej:

seplenienienie

dotyczy głosek: s, z, c, dz, ś, ź, ć, dź, sz, ż, cz, dż, głoski te zamieniane mogą być w obrębie tych rzech szeregów, np.:
szkołaskołaśkoła
sałataszałataśałata
ślimakszlimakslimak

reranie

głoska „r" może być zastąpiona głoską „l" lub „j" np.: rak – lak – jak
rower – lowel – jowej

wadliwa wymowa głosek „k" i „g"

ich substytutami są najczęściej „t" i „d" np.: kot – tot
guma – duma

Niezależnie od ogólnego podziału dyslalii (deformacje, zastępowanie, brak głoski) wyodrębniona jest szczególna postać dyslalii, która – ze względu na metodykę postępowania powinna być wydzielona. Jest to wymowa bezdźwięczna (nazywana też mową bezdźwięczną).

Ubezdźwięcznianie

głoski dźwięczne: b, bi, d, di, g, gi, z, ź, ż, dz, dź, dż, w, wi zamieniane są na bezdźwięczne: p, pi, t, ti, k, ki, s, ś, sz, c, ć,f ,fi, (bez drgań wiązadeł głosowych, np. bada-pada, domek-tomek

Dzień Dinozaura za nami, mieliśmy okazję ćwiczyć na logopedii grafomotorykę, percepcję wzorkową oraz ćwiczenia artykulacyjne. 

Ćwiczenia słuchu fonemowego. Dlaczego uczeń mówi safa, zamiast szafa? A to dlatego, że nieprawidłowo wykształcił się słuch fonemowy. Słuch fonemowy decyduje o umiejętności rozróżniania wyrazów, sylab oraz głosek. Dlaczego słuch jest tak ważny, a otóż dlatego, że ma ogromny wpływ na naukę czytania i pisania. Nad poprawną wymową uczniów, czuwał krokodylek. Jeden zły ruch i krokodyl zamyka paszczę, bądźcie uważnie podczas wymawiania poprawnie głosek.

Drogi Rodzicu, poświęć swojemu dziecku 5 minut dziennie, aby ćwiczyć oddech. Wystarczy posiadać w domu słomkę, szklankę, wodę oraz płyn do mycia naczyń. Do połowy szklanki wlewamy wodę oraz kilka kropel płynu do mycia naczyń. Usta układamy w dzióbek, faza wdechu nosem, a wypuszczamy ustami, w której trzymamy słomkę. Następnie zanurzamy słomkę w szklance i powstaje taniec baniek mydlanych.

Skip to content