„Było bardzo zimno … śnieg padał i zaczynało się już ściemniać … był ostatni dzień w roku …” – tak zaczyna się piękna, bożonarodzeniowa  i bardzo smutna jednocześnie historia , której wysłuchali uczniowie klasy Ia w ramach zajęć bibliotecznych (15 XII br.). „Dziewczynka z zapałkami”, bo o niej mowa, to jedna z najbardziej znanych baśni Hansa Christiana Andersena. Ta napisana prozą opowieść powstała w 1845 roku, wtedy też została opublikowana po raz pierwszy. Historia małej dziewczynki, próbującej sprzedać zapałki mogłaby być zupełnie inna jednak  Hans Christian Andersen, pisząc swoją baśń, napiętnował ludzką ignorancję i egoizm. Chciał przekazać dzieciom, że powinny być bardziej wrażliwe na potrzeby innych, zwracać uwagę na potrzebujących, słabszych, chorych. Jednocześnie baśń jest oskarżeniem skierowanym przeciwko światu dorosłych, odpowiedzialnych za losy dzieci. Oskarża nie tylko rodziców, bo ci nie zawsze mogą dać sobie radę w borykaniu się z życiem, ale wszystkich, którzy są odpowiedzialni za ludzkie losy, którzy stwarzają takie, a nie inne warunki do życia.

Pierwszoklasiści mieli przyjemność poznać tę pouczającą opowieść i morał z niej płynący w formie teatrzyku kamishibai. Przy ślicznie ubranej klasowej choince, w iście świątecznym nastroju wszyscy przenieśli się w zimny, mroźny, grudniowy dzień, by przeżyć to, co przeżyła kilkuletnia bohaterka opowiadania. 

W dalszej części zajęć uczniowie wykonali prace plastyczne ściśle związane z treścią baśni – ozdobili pudełka zapałek oraz trzewiki.

Pozostaje mieć nadzieję, że XIX-wieczna opowieść pozostanie w sercach dzieci na zawsze ponieważ niezaprzeczalnie jest to jeden z najbardziej wzruszających utworów literackich, który niezmiennie od dziesięcioleci dostarcza całej gamy emocji przekazując wiele ponadczasowych wartości.